Najczęstsze przyczyny bólu stawu barkowego

Ból stawu barkowego jest dosyć częstą dolegliwością występującą nie tylko u sportowców. Staw barkowy łączy kończynę górną z obręczą barkową. Staw jest zbudowany z głowy kości ramiennej, łopatki oraz struktur je otaczających. Struktura ta cechuje się ogromnym zakresem ruchów, które są ograniczone przez więzadła oraz mięśnie. Dzięki obrąbkowi stawowemu zwiększana jest powierzchnia stawowa panewki, czego następstwem jest większy zakres ruchów ramienia. Nie ma ograniczeń więzadłowych, a od uszkodzeń chronią go mięśnie.

• A – obojczyk
• B – wyrostek barkowy
• C – łopatka
• D – kość ramienna
• E – torebka stawu

Jeśli nastąpi uszkodzenie stawu barkowego, pojawia się ból, stan zapalny oraz uczucie niestabilności stawu, które uniemożliwiają normalne poruszanie kończyną.

Do najczęstszych przyczyn bólu stawu barkowego zaliczamy:

• przeciążenie – pojawia się nie tylko podczas uprawiania dyscypliny sportowej ale również podczas pracy fizycznej forsującej staw barkowy – dźwiganie ciężkich przedmiotów lub domowych zakupów, mycie okien lub inne podobne czynności. Pojawia się wtedy stan zapalny, ból, zwłaszcza podczas obciążania chorego barku oraz ograniczenie jego ruchomości.
• zapalenie ścięgien mięśni – najczęściej mięśnie stożka rotatorów. Jest to miejsce przyczepu mięśni idących od łopatki do kości ramiennej. W wyniku przeciążenia lub sumujących się mikrourazów może dojść osłabienia a nawet przerwania stożka. Główne objawy to ból barku, ograniczenie ruchu barku i osłabienie siły ramienia.
• zwichnięcia – najczęstszą przyczyną zwichnięć jest upadek na bark bądź silne uderzenie. Głowa kości ramiennej wysuwa się z panewki stawowej i przemieszcza ponad staw lub obok niego. Objawy to silny ból, ograniczenie ruchomości barku, znaczny obrzęk, zasinienie z powodu wewnętrznego krwotoku oraz zniekształcenie stawu.
• niestabilność stawu – o niestabilności stawu ramiennego mówimy gdy podczas ruchu występuje nadmierne, bolesne przesunięcie głowy kości ramiennej w panewce. Zdarza się to szczególnie przy ruchach o dużym zasięgu. Oprócz epizodów nawracających zwichnięć lub podwichnięć może towarzyszyć ból i ograniczenie ruchu. Niestabilność jest najczęściej następstwem pierwszego urazowego zwichnięcia barku u osoby młodej
• konflikt podbarkowy – jest to patologia przeciążeniowa prowadząca do stanu zapalnego kaletki podbarkowej. Pierwszymi objawami jest ból okolicy wyrostka barkowego po wysiłku fizycznym. Problem rozwija się najczęściej z powodu zaburzenia równowagi między działaniem mięśnia naramiennego a mięśniami stożka rotatorów (stabilizatory stawu ramiennego).
• zespół bolesnego barku – zaczyna się od zapalenia kaletki maziowej, a ból pojawia się po przeciążeniu barku. Potem dochodzi do zapalenie torebki stawowej i ścięgien, a następnie uszkodzenia tzw. rotatorów i ścięgna głowy mięśnia dwugłowego ramienia. Odczuwamy wtedy ciągły ból, a jego nasilenie jest tak duże, że uniemożliwia sen, odnoszenia ręki, czy jej ruch rotacyjny.
  Chory na zespół bolesnego barku nie może w ogóle albo w pełnie wykonywać ruchów biernych i czynnych, a kończyny są znacznie osłabione.
• bark zamrożony – jest to obkurczenie torebki stawowej stawu ramiennego. z jej znacznym pogrubieniem, co powoduje zmniejszenie objętości stawu ramienno – łopatkowego i duże ograniczenie jego ruchu. To ograniczenie może być praktycznie całkowite.

Leczenie

Do wdrożenia skutecznego leczenia, niezbędna jest diagnostyka, która ustali przyczynę bólu. Zazwyczaj dokładne badanie lekarskie wystarcza do oceny stopnia uszkodzenia stawu barkowego. Dla potwierdzenia rozpoznania zawsze warto wykonać zdjęcie rentgenowskie. Po ustaleniu diagnozy można wprowadzić leczenie. Opiera się ono w szczególności na:

• unikaniu forsowania stawu barkowego lub unieruchomieniu bolącej części ciała, dzięki czemu staw zregeneruje się; pomocna do tego celu może się okazać kamizelka stawu barkowego,
• stosowaniu zimnych okładów, jeśli pojawiła się opuchlizna, stosowaniu zabiegów fizykoterapeutycznych o działaniu przeciwbólowym i regenerującym uszkodzone tkanki miękkie bądź przyspieszającym zrost kości,
• kuracji farmakologicznej polegającej na podawaniu leków przeciwzapalnych i rozluźniających tkanki mięśniowe; jeśli ból jest intensywny, można poprosić lekarza o środki przeciwbólowe.
• kinesiotapingu, czyli oklejeniu stawu specjalnymi plastrami o elastycznej strukturze, która umożliwia przepływ powietrza, rozciąga się tylko na długość i nie ogranicza ruchów. Plastry mają działanie sensoryczne i warto zwłaszcza w okresie ostrych dolegliwości bólowych zastosować je, aby odciążyć staw i przyśpieszyć procesy regeneracyjne.

Jeśli metody nieoperacyjne są nieskuteczne, specjalista może podjąć decyzję o leczeniu operacyjnym. Powtarzające się urazy stawu barkowego są niebezpieczne, ponieważ mogą prowadzić do choroby zwyrodnieniowej!!!

Orteza stawu barkowego AM-SOB

Kamizelka stawu barkowego Dessault

Orteza stawu barkowego AM-SOB-02